ഞാന്‍ അറിയാതെ എന്നെ അറിയും
മനുഷ്യനായ്‌ എന്‍ ശരീരത്തില്‍,
ക്ലാവുപോലെ പറ്റിപിടിച്ചു ജീവിതം.
ശ്യൂന്യമായ എന്‍ ജീവിതം,
എന്‍ ജീവിതം.
രാപകലുകള്‍ വേടയാടും ഞാന്‍-
എന്ന എന്നിലെ മനുഷ്യന്‍.
ദു:സ്വപ്നമായ്‌,എന്‍ ജീവിതം പേറി-
എന്‍ ശരീരം എന്തിനോ ജീവിച്ചു.
തേടീടുന്നു ഞാന്‍ ഇപ്പോഴും-
എന്‍ ജീവിതത്തിനര്‍ത്ഥം.
പണ്ടു ആരൊക്കെയോ കൊണ്ടു-
നടന്നിരുന്നു,ഞാന്‍ കണ്ട ലോകം,
എന്‍ നിര്‍വ്വചനം ഇതെന്‍ തത്ത്വമായ്‌-
വിശ്വസിച്ചു ജീവിതം ത്യാഗമായ്‌.
അവര്‍ മഹാന്മാര്‍!ഇവനോ?ഇവനും,
മനുഷ്യന്‍ മൂഢവര്‍ഗ്ഗ സന്തതി.
ഇവനും,മനുഷ്യന്‍ മൂഢവര്‍ഗ്ഗ സന്തതി.
ആര്‍ക്കുവേണ്ടി എന്തിനുവേണ്ടി...വെടിയുക.
എന്‍ ശരീരമേ ഈ ജീവിതം.
ഈ ജീവിതം വെടിയുക.
എന്‍ ശരീരമേ ഈ ജീവിതം.
ഞാന്‍ അറിയാതെ എന്നെ അറിയും
ReplyDeleteമനുഷ്യനായ്‌ എന്‍ ശരീരത്തില്‍,
ക്ലാവുപോലെ പറ്റിപിടിച്ചു ജീവിതം.
ശ്യൂന്യമായ എന്‍ ജീവിതം,എന്‍ ജീവിതം.....
കവിത തുടര്‍ന്ന് വായിക്കുക